προοριστικώς

ΜΑ

επίρρ. όπως είχε προορίσει η θεία βουλή, το θέλημα τού Θεού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προορίζω, μέσω ενός αμάρτυρου αρχ. επιθ. *προοριστικός].